آن لحظه
که دست های جوانم
در روشنایی روز
گل باران سلام تبریکات دوستان
نیمه رفیقم می گشت،
دلم
سایه یی بود ایستاده در سرما
که شال کهنه اش را
گره می زد !!!!
زنده یاد حسین پناهی !
------------------------------------------------------------------------------------------------
خیلی وقته تصمیم داشتم یه پست از نیمه ی تاریکم بنویسم ! نیمه ایی که بد و نفرت انگیزه ! نیمه ایی که با اینکه من دوست ندارم با من باشه با این که پنهانش می کنم اما با منه ! در منه !
نیمه ایی که هر کسی همراه اش داره و تا ازش ننویسی تا بیرونش نکشی و نکشیش درونت باقی می مونه و آزارت می ده !
همون نیمه ی تاریکی که هدایتو مجبور کرد بوف کورشو بنویسه ! پناهی را مجبور کرد به جای شعر معر بنویسه !
نیمه ی تاریک چند شخصیتی ! چند وجهی !
دوست دارم حالم خوب نباشه ! وقتی حالم خوب نیست بهتر می تونم بنویسم ! بهتر می تونم خودمو بفهمم نیمه ی تاریکمو ! نیمه ی روشنمو !
روحه من گاهی تب می کنه ! تب می کنه و تا تب نکنه حالش خوب نمی شه!
آره امروز حالم خوب نیست !نه امروز ،یه دو هفته ایی حالم خوب نیست !شایدم یه یه ماهیه !
نمی دونم دقیق از کی چون بهش توجه نکردم ! اما گریه های بی دلیل شبانمو و بغض های الکیم گواهه این حاله پریشونمه !
شاید بیشتر از این حرفها زمان گذشته و حاله من همین بوده و همین و من نفهمیدم !
دلم گوشه گیر و خسته است از این دو رنگی از این قهوه ی تلخ زندگی که هر چی شکر بریزی فقط لحظه ایی شیرین می شه و طعم گس و تلخش همیشگیه !
حالم گرفته است از این دنیایی که نمی دونم اگه مارجانیکا نبود چه طوری می شد توش زندگی کرد .اون هست و وضع اینه اگه نبود فکر کنم دنیا خیلی وقت پیش نابود شده بود !
نه اون قدر ها حالم بد نیست و الا حالا این صفحه پر شده بود از چرندیاته من !
این دفعه هم نیمه ی تاریک خوش به حالش شد . چون اینبار هم که من خواستم بنویسم ،نوشتنم نیومد !
مارجانیکا شکرت .
می دونم که می دونی خیلی مخلصیم !
------------------------------------------------------------------------------------------
فهم این قصه محال است ،محال !
لایه در لایه سوال است، سوال!
نقطه ی مرکز این دایره درک است ،قبول !
درک این درک خیال است ،خیال !
مات و مبهوت از این قرعه که بر من افتاد،
چاره یی نیست که این قرعه چه فال است ،چه فال !
به تخلص چیستا -زنده یاد پناهی
-----------------------------------------------------------------------------------------------------
پ.ن: رانندگی نیمه شب دیشب خیلی بهم چسبید مخصوصا با دو تا شعر مجنون لیلی فلاح و اون شعر احسان خواجه امیری (خدا ما را برای هم نمی خواست ) و خیابونهای خلوت و سرعت !
نگرانی داداشی و مهران هم کلی خنده دار بود .تمام مسیر نگران بودن یکی بیاد اذیتم کنه و اینا هرس می خوردن چرا چوبی لوله ایی همراه ندارن !
وای که چقدر از دست این دو تا بچه خندیدم !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
آخرشم نفهمیدیم چیستای ماه و دوست داشتنی قصه ی ما چی می خواد بگه . . .
منم یه نیمه ی تاریک دارم...خیلی جالبه که امشب می خواستم ازش بنویسم...از نیمه ای از خودم که پر از نفرت و حتی ترسه...اما دنبال یه وقت خوبم...می دونم باید با این نیمه ام روبه رو بشم...وگرنه زندگی برام از اینی که هست سخت تر میشه...
تو هم سعی کن باهاش رو به رو بشی.
شعرهای حسین پناهی