من آوم این دست برخوردها نیستم .

دقییا   بعضی وقتها به یه نقطه  میرسی که   انگار نقطه   آخره   !  یا باید بعد از اون بپری  یا سقوط کنی 

 من بعد از  کلی رنج  و سختی   ،  کلی   خود خوری   ، احساسات   سرکوب   و   خستگی  یکساله  مادر شدن   . تصمیم  گرفتم  نقطه  آخر را  تو این لحظه  بزارم   ، یا  پرواز میکنم  برای همیشه   ، یا سقوط میکنم   .  

چون  خسته شدم از خواستن ها و نشدنها ، از انتظارات بیهوده  ، از  تعریف ها  و  خوبی های  ظاهری و باطنی که دلم میخواست   بشنوم و ببینم و ندیدم  ،  من   خسته ام   ، 

من  امدم  انسانی را   بال دهم  ،  تحقیر   کار من نیس  و الا  با زخم کلام   کاری میکنم کارستان  !من ادم این دست  بدخوردها نیستم  .