رو در و دیوار ....

 

رو درو دیوار این شهر، 

 همش از تو یادگاره

توی این کوچه ی تاریک، 

 منو تنها نمی ذاره

یاد حرفای قشنگت، 

 که تو قلبم لونه می کرد

یاد دلتنگی چشمات، 

 که منو بهونه می کرد

میزنه آتیش به جونم، 

 پس کجایی مهربونم

آخه من ترانه هامو، 

 واسه ی کی پس بخونم

دل من هواتو کرده، 

 آخ کجایی نازنینم

کاشکی بودی و می دیدی، 

 بی تو من تنهاترینم

توی این بازی که ساختی، 

 من همه هستیمو باختم

زیر پات گذاشتی آخر، 

 عشقی که من از تو ساختم

مگه تو دوستم نداشتی، 

 از دلم خبر نداشتی

دلت از سنگ شده انگار، 

 که منو تنها گذاشتی

می شینم منتظر اینجا، 

 تا تو برگردی دوباره

تا بشینی پای حرفام، 

 بریم تا ماه و ستاره

می دونم میای یه روزی، 

 یه روزی که خیلی دیره

یه روزی دل شکستم،  

سر این کوچه می میره

می زنه آتیش به جونم 

، پس کجایی مهربونم

آخه من ترانه هامو  

واسه ی کی پس بخونم

دل من هواتو کرده،  

آخ کجایی نازنینم

کاشکی بودی و می دیدی،  

 بی تو من تنهاترینم  

پ.ن : شعر از من نیس .من شاعر نیستم .

------------------------------------------------- 

می نویسم « د ی  د  ا  ر »

تو اگر با من و دلتنگ منی

یک به یک فاصله ها را بردار ...